تالار مجازی بورس ایران

در قسمت گذشته، دو طبقه‌بندی عمده ریسک را توضیح دادیـم و گفتیـم براساس این طبقه‌بندی، برخی از ریسک‌ها توسط سرمایه‌گذاران قابل اجتناب‌اند، اما کنترل برخی از ریسک‌ها، از اختیار سرمایه‌گذاران خارج است. به ریسک‌های گروه اول، ریسک‌های اجتناب‌پذیر یا غیرسیستماتیک و به گروه دوم، ریسک‌های اجتناب‌ناپذیر یا سیستماتیک می‌گوییم. اما در این برنامه، می‌خواهیم ریسک‌ها را از منظر دیگری، طبقه‌بندی کنیم. براساس این طبقه‌بنـدی، 7 نوع ریسک عمده در سرمایـه‌گذاری وجود دارد که در ادامه، به آنها اشاره می‌کنیم:

1- ریسک نرخ سـود: فرض کنید شما قصد دارید بین خرید اوراق مشارکت با نرخ سود ثابت 20 درصد و خرید سهام با بازده مورد انتظار 30 درصد، یک گزینه را انتخاب کنید. اگـر تمایل به پذیرش ریسک داشته باشید، احتمالا سهام را انتخاب می‌کنید، چون انتظار دارید بازدهی بیشتری نصیب شما کند. حال فرض کنیـد بانک مرکزی تصمیم بگیرد نرخ سود اوراق مشارکت را از 20 درصد به 30 درصد افزایش دهد. در این صورت، چه اتفاقی رخ خواهد داد؟ درحالیکه شما با پذیرش ریسک و خرید سهام، انتظار دارید 30 درصد بازدهی بدست آورید، فرد دیگری بدون آنکه ریسکی متحمل شود، می‌تواند اقدام به خرید اوراق مشارکت جدید نماید و همان 30 درصد بازدهی را، البته به صورت تضمین شده بدست آورد. در این حالت، شما در واقع با ریسک جدیدی مواجه خواهید شد که از آن، به ریسک نرخ سود تعبیر می‌شود.

2- ریسک تورم: فرض کنید نـرخ تورم سالیانه، 15 درصد است و شما سهامی را خریداری کرده‌اید که انتظار دارید در پایان سال، حداقل 40 درصد بازدهی برای شما داشته باشد. با توجه به این میزان نرخ تورم، بازدهی 40 درصدی برای شما مطلوبیت دارد، چون حداقل 25 درصد بیشتر از نرخ تورم است. حال اگر به هر دلیلی، نرخ تورم سالیانه از 15 درصد به 30 درصد افزایش یابد، طبیعتا ممکن است دیگر بازدهی 40 درصدی، آنهم برای یک سرمایه‌گذاریِ دارای ریسک مثل خرید سهام برای شما مطلوب نباشد، چون حتی به فرض کسب 40 درصد بازدهی از سهام، قیمت‌ها آنقدر افزایش یافته است که دیگر این میزان بازدهی، آنهم برای یک سرمایه‌گذاری دارای ریسک چندان جذاب نیست. به ریسک ناشی از افزایش نرخ تورم، ریسک تورم گفته می‌شود.

3- ریسک مالی: اگر شرکتی که سهام آن را خریداری می‌کنید، حجم زیادی وام از بانک دریافت کرده باشد، طبیعتا باید اصل و سود وام دریافتی را در یک دوره مشخص به بانک پرداخت کند، بنابراین با تعهدات زیادی مواجه خواهد بود. هر اندازه این تعهدات بیشتر باشد، ریسک مالی شرکت بیشتر خواهد بـود و بنابراین سهامداران چنین شرکتی نیز در معرض ریسک بالاتری قرار دارند.

4- ریسک نقدشوندگـی: همانطور که قبلا گفتیم، یکی از ویژگی‌های مهم یک دارایـی خوب، این است که به سرعت به پول نقد تبدیل شود. فرض کنید سال گذشته، سهام شرکتی را خریداری کرده‌اید و حالا به پول نیاز دارید، اما به‌علت عملکرد نامناسب شرکت، این سهـم در بورس خریداری- که به سرعت آن را بخرد- نداشته باشد؛ در این صورت، شما با ریسکی به نام ریسک نقدشوندگـی مواجـه خواهیـد شد.البته در اغلب اوقات، شما می‌توانید با قیمتِ اندکی پایین‌تر سهام خود را بفروشید ولی ممکن است این موضوع مطلوب شما نباشـد.

5- ریسک نـرخ ارز: نرخ ارز یکی از مسائلی است که به صورت مستقیم بر وضعیت و سودآوری شرکت‌ها تأثیر می‌گذارد. برای مثـال، فرض کنید شرکتی که سهام آن را خریداری کرده‌اید، بخش عمده‌ای از مواد اولیه موردنیاز خود برای تولید را از خارج کشور خریداری می‌کند. وقتی نرخ ارز افزایش پیدا می‌کند، شرکت باید هزینه بیشتری برای واردات مواد اولیه بپردازد و طبیعتا با افزایش هزینه‌های شرکت، میزان سودآوری شرکت و به دنبال آن، قیمت سهام آن کاهش خواهد یافت. بنابرایـن، نوسانات نرخ ارز به‌عنوان یکی از ریسک‌های سرمایه‌گذاری، مورد توجه سرمایه‌گذاران است.

6- ریسک سیاسی: عدم ثبات در اوضاع سیاسی -که به مسائل اقتصادی کشور آسیب بزند- به طور مستقیم بر عملکرد بنگاه‌های اقتصادی فعال در آن کشـور تأثیر می‌گذارد. هر اندازه بی‌ثباتی سیاسی و اقتصادی در یک کشور افزایش یابـد، عملکرد بنگاه‌های اقتصادی بیشتر با مشکل مواجه خواهد شد و این مشکل، افت قیمت سهام آن‌ها را درپـی دارد. به این ریسک، ریسک سیاسی یا اصطلاحا ریسک کشور می‌گوینـد.

7- ریسک تجاری: تصور کنید سهام یک شرکت خودروسازی داخلی را خریداری کرده‌اید. تا پیش از این، دولت تعرفه واردات بسیار بالایی برای خودروهای خارجی وضع کرده بود، به نحوی که برای مثال، خودرویی که در خارج از کشور 10 هزار دلار ارزش دارد، در داخل با قیمتی بالغ بر 40 میلیون تومان به فروش می‌رسد. در چنین شرایطی، خودروهای داخلی به علت قیمت پایین آنها مشتریان زیادی دارد و بنابراین، میزان فروش و سودآوری خودروسازان داخلی قابل قبول است. حال فرض کنید دولت تعرفه واردات خودرو را تا حد زیادی کاهش دهد؟ چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ طبیعتا قیمت خودروهای خارجی به قیمت خودروهای داخلی نزدیک‌‌تر می‌شود، بنابراین قدرت انتخاب مشتریان افزایش می‌یابد و در چنین شرایطی، ممکن است گروهی از مشتریان، خودروهای خارجی را ترجیح دهند. بنابراین، میزان فروش و سود صنعت خودروسازی کاهش خواهد یافت. به این ریسک که در واقع، به یک صنعت خاص ارتباط پیدا می‌کند، ریسک تجاری می‌گوینـد.

منبع : سایت آموزش تالار مجازی بورس ایران

http://irvex.ir

این جمله را به خاطر بسپارید: "اطلاعات ارزشمندترین دارایی در بازار سرمایه است". در برنامه امروز قصد داریم در‌باره این جمله صحبت کنیـم.

حتما به خاطر دارید که در مطالب گذشته، درباره ریسک صحبت کردیم. یکی از تعاریفی که درباره ریسک ارائه کردیم، احتمال تفاوت واقعیت با پیش‌بینی بود. هر اندازه تفاوت واقعیت با پیش‌بینی بیشتر باشد، ریسک بیشتر خواهد بـود. فرض کنید قیمت سهم یک شرکت در حال حاضر 150 تومان است و شما پیش‌بینی می‌کنید قیمت این سهم در پایان سال به 200 تومان برسـد. حال اگر در پایان سال، قیمت سهم بجای 200 تومان، به 160 تومان رسید، چه اتفاقی می‌افتد. بین پیش‌بینی شما و آنچه که اتفاق افتاده، 40 تومان اختلاف وجود دارد. این یعنـی ریسک!

با این اوصاف، چطور می‌توان این ریسک را کاهش داد؟ پاسخ یک جمله ساده است: هرچه پیش‌بینی دقیق‌تر باشد، ریسک کمتـر می‌شود.

اینجاست که سؤال دوم مطرح می‌شود: چطور می‌شود پیش‌بینی را دقیق‌تر انجام داد؟ پاسخ این سؤال در استفاده از اطلاعات دقیـق و معتبـر نهفته است.

بنابراین، بی‌دلیل نیست که می‌گویند اطلاعات، ارزشمندترین دارایی در بازار سرمایه است؛ چون مبنای اصلی تصمیم‌گیری در بورس و کنترل ریسک در این بازار، تصمیم‌گیری براساس اطلاعات است و دقیقا به همین خاطر هم هست که براساس قوانین و مقررات، شرکت‌هایی که سهامشان در بورس خرید و فروش می‌شود، موظفند اطلاعات مالی و عملکردی خود را به صورت مستمر و یکسان، در اختیار همه سرمایه‌گذاران قرار دهند تا سرمایه‌گذاران بتوانند براساس این اطلاعات، درمورد خرید، فروش و یا حفظ سهام خود تصمیم‌گیری کنند.

اگر به خاطر داشته باشید، در برنامه قبل انواع ریسک‌ها را معرفی کردیم: ریسک تورم، ریسک نرخ ارز، ریسک نرخ سود، ریسک سیاسی، ریسک تجاری، ریسک نقدشوندگـی و ریسک مالی.

اگر به تعاریفی که برای این ریسک‌ها اشاره کردیم دقت کنید، متوجه خواهید شد که با استفاده از اطلاعات صحیح و معتبر، می‌توان بخش قابل توجهی از این ریسک‌ها را کنترل کرد.

برای مثال، گفتیم که یکی از ریسک‌هایی که سرمایه‌گذار با آن مواجه است، ریسک مالی است، به این معنا که اگر شرکت میزان زیادی وام از بانک گرفته باشد، طبیعتا باید اصل و سود وام دریافتی را به بانک پرداخت کند و اگر میزان فروش و سودآوری شرکت، متناسب با شرایط وام دریافتی از بانک نباشد، با ریسک عدم توانایی بازپرداخت وام مواجه خواهد شد. میزان استقراض شرکت از بانک، موضوعی است که به راحتی با بررسی اطلاعات مندرج در صورت‌های مالی ، قابل شناسایـی و ارزیابی است.

همچنین درمورد سایر انواع ریسک‌ها مثل ریسک نرخ تورم، نرخ سود، نرخ ارز و... هم اگرچه تحلیل این متغیرهای اقتصادی مبتنی‌بر تحلیل روند نوسانات آنها در آینده است، اما سرمایه‌گذار می‌تواند با بررسی دقیق شاخص‌های اقتصادی منتشر شده از سوی نهادهای رسمی و همچنیـن کمک گرفتن از متخصصان مالی و اقتصادی، به پیش‌بینی قابل قبولی از وضعیت این شاخص‌ها در آینده و تحلیل آنها بر قیمت سهام و سایر اوراق بهادار دست یابد.

بنابراین، بهره‌گیری از اطلاعات با کمک به افزایش دقت پیش‌بینی، ریسک سرمایه‌گذاری را کاهش می‌دهد. اما اطلاعات خوب باید چه ویژگی‌هایی داشته باشند؟

چهار ویژگی‌ اساسی اطلاعات را مفید و قابل اتکا می‌کند:

1- معتبر و قابل اتکا باشد:به همان اندازه که اطلاعات صحیح و معتبر می‌تواند در موفقیت سرمایه‌گذاری مؤثر باشد، اطلاعات نادرست یا شایعات می‌تواند ریسک سرمایه‌گذاری را افزایش دهد. فرض کنید سرمایه‌گذاری با شنیدن شایعه افزایش قیمت خودرو و امید به اینکه این افزایش، موجب سودآوری قیمت سهام شرکت‌های خودروساز می‌شود، اقدام به خرید سهام آنها، آنهم با قیمتی بالاتر از ارزش واقعی سهم می‌کند. حال اگر مشخص شود این شایعه صحت نداشته و قیمت خودرو قرار نیست افزایش داشته باشد، چه اتفاقی رخ خواهد داد؟

2- جامـع باشد: در مثال قبل، فرض کنید خبر افزایش قیمت خودرو، خبر صحیحی است، اما اگر هزینه‌های شرکت خودروساز هم افزایش یافته باشد، افزایش قیمت خودرو در مجموع تأثیر زیادی در سودآوری شرکت نخواهد داشت. حال اگر سرمایه‌گذار در خرید سهام شرکت، صرفا به موضوع افزایش قیمت خودرو توجه کند و افزایش هزینه‌ها را درنظر نگیرد، آیا تصمیم صحیحی گرفته است؟ قطعا نه.

3- به‌روز باشد: اطلاعات هرچند معتبـر و جامـع باشد، باید به لحظه مورد استفاده قرار گیـرد. فرض کنید شرکت خودروساز، اطلاعات مربوط به افزایش قیمت خودروهای خود را رسما منتشر و اعلام کرده است که با این افزایش، سود شرکت نیز افزایش خواهد یافت.

طبیعتا به محض انتشار این اطلاعات، تقاضا برای خرید سهام خودروسازان افزایش یافته و قیمت این سهام بالا می‌رود. حال اگر یک سرمایه‌گذار، به جای آنکه به محض دریافت این اطلاعات سهام شرکت را بخرد، چند روز بعد اقدام به خرید سهام کند، معلوم نیست تصمیم درستی گرفته باشد؛ چون در این مدت، قیمت سهام افزایش یافته و ممکن است بیشتر از این، امکان افزایش و سودآوری برای سرمایه‌گذار نداشته باشد.

4- مرتبط باشد: بعضا مشاهده می‌شود که سرمایه‌گذاران از روی هیجانات حاکم بر بازار، اطلاعات نامرتبط را ملاک تصمیم‌گیری قرار می‌دهند. مثلا ممکن است افزایش نرخ ارز هیچ تأثیری بر شرکتی که هم مواد اولیه‌اش در داخل کشور تأمین می‌شود و هم محصولاتش در داخل کشور فروخته می‌شود، نداشته باشد. بنابراین لازم است سرمایه‌گذاران به این موضوع توجه داشته باشند که اطلاعات منتشر شده، تا چه اندازه می‌تواند بر ارزش سهام شرکت تأثیر داشتـه باشد.

پس حالا، حتما شما هم با ما هم‌عقیده‌ایـد که اطلاعات، واقعا ارزشمندتریـن دارایی در بازار سرمایه است.

منبع : سایت آموزش تالار مجازی بورس ایران

http://irvex.ir

در قسمت‌های گذشته، به این سؤال مهم پاسخ دادیـم که برخلاف برخی تصورها، سرمایه‌گذاری در بورس فقط مختص افراد ریسک‌پذیر و یا متخصص نیست و افراد ریسک‌گریز و یا افرادی که تخصص کافـی در مسائل مرتبط با سرمایه‌گذاری ندارند هم می‌توانند ازطریق خرید اوراق مشارکت، اوراق اجاره، سرمایه‌گذاری ازطریق صندوق‌های سرمایه‌گذاری، استفاده از خدمات شرکت‌های مشاور سرمایه‌گذاری، استفاده از خدمات سبدگردانی و... در بورس سرمایـه‌گذاری کننـد.

اگرچه قصد داریم که هریک از این روش‌های سرمایه‌گذاری را به طور مفصل برای شما تشریح کنیم، اما بهتر است قبل از آن، به یک سؤال اساسی پاسخ دهیم و آن اینکه اولین گام اجرایی برای ورود به بورس چیست؟ به عنوان مثال، اگر سرمایه‌گذار پس از انجام بررسی‌های لازم، به این نتیجه رسید که سهام شرکت الف، برای سرمایه‌گذاری مناسب است، حال چطور و از کجا باید این سهم را خریداری کند؟ در این برنامـه، پاسخ این سؤال را خواهیم داد.

حتما اسم کارگزار را شنیده‌اید. خرید و فروش سهام و سایر انواع اوراق بهادار در بورس فقط ازطریق کارگزاران رسمی بورس انجام می‌شود، بنابراین برخلاف تصور عمومی، برای سرمایه‌گذاری در بورس هیچ نیازی به مراجعه به تالار بورس نیست و کارگزاران بورس این وظیفه را برعهده دارنـد.

کارگزاران افراد آگاه، خبـره و مورد اعتمـاد هستند که پس از کسب مجوزهای لازم از سازمان بورس و اوراق بهادار، اقدام به خرید و فروش سهام و سایر انواع اوراق بهادار می‌کنند و البته، در ازای ارائه‌ای خدمات، مبلغ بسیار اندکی کارمزد دریافت می‌کنند. سازمان بورس به طور مستمر و دقیق بر نحوه فعالیت کارگزاران بورس نظارت دارد و همین امر سبب می‌شود تا سرمایه‌گذاراناطمینان لازم در این‌خصوص را داشته باشند.

بنابراین، سرمایه‌گذاری در بورس، فقط از طریق کارگزاران رسمی بورس که در اغلب شهرهای کشور مستقر هستند، انجام می‌شود. برای مشاهده اطلاعات کارگزاران بورس، به پایگاه اینترنتی سازمان بورس و اوراق بهادار به نشانـی www.seo.ir مراجعه کنید.

اما اولین گام برای سرمایه‌گذاری در بورس چیست؟ اگر از شما بپرسند لازمه انجام عملیات بانکی مثل واریز وجه به حساب، انتقال وجه از حساب، صدور چک و... چیست، حتما پاسخ خواهید داد که برای انجام همه عملیات‌های فوق، باید حساب بانکی داشته باشیم. در بورس هم چنین چیزی وجود دارد. هر فردی برای سرمایه‌گذاری در بورس و خرید و فروش اوراق بهادار، باید کد سهامداری داشته باشد. در واقع، کد سهامداری، همانند حساب بانکـی است.

کد سهامداری، شناسه‌ای 8 کاراکتری است که از سه حرف اول نام خانوادگی و یک عدد تصادفی 5 رقمی تشکیل شده است. مثلا اگر نام خانوادگی فردی رضایی باشد، کد سهامداری وی ممکن است، "رضا12234" باشد. کد سهامداری منحصر به فرد است و هر سرمایه گذار تنها یک کد معاملاتی دارد. برای دریافت کد سهامداری، کافیست به یکی از شرکت‌های کارگزاری بورس مراجعه و مدارک شناسایی خود شامل کپی شناسنامه و کارت ملی را به کارگزار ارائه دهید. ظرف مدت دو روز، کد سهامداری برای شما صادر و تحویل شما می‌شود. صدور کد سهامداری کاملا رایگان است و لازم نیست از این بابت، هزینه‌ای به کارگزار بپردازیـد.

با دریافت کد سهامداری، عملا قدم به دنیای بورس گذاشته‌اید و می‌توانید در این بازار سرمایه‌گذاری کنید. توجه داشته باشید که همه شیوه‌های سرمایه‌گذاری در بورس اعم از خرید و فروش اوراق مشارکت، اوراق اجاره، سهام، سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری و... نیازمند داشتن کد سهامداری است.

بنابراین، دریافت کد سهامداری، اولیـن گام برای ورود به بورس است.

در قسمت‌های بعدی، شیوه‌های خرید و فروش سهـام را برای شما توضیح خواهیم داد.

منبع : سایت آموزش تالار مجازی بورس ایران

http://irvex.ir

حتما به خاطر دارید که گفتیم اولین گام برای ورود به بورس، مراجعه به یکی از شرکت‌های کارگزاری بورس در سراسر کشور و دریافت کد سهامداری است. پس‌ از دریافت کد سهامداری، فرد می‌تواند به چهار روش نسبت به خرید و فروش سهام و یا سایر اوراق بهادار موجود در بورس اقدام کند:

1- خرید و فروش ازطریق مراجعـه حضوری به کارگزار

2- خرید و فروش ازطریق ارائه سفارش به صورت تلفنی

3- خرید و فروش ازطریق ارائه سفارش به صورت اینترنتی

4- خرید و فروش به روش برخط (آنلایـن)

در این قسمت، روش اول، یعنی روش مراجعه حضوری به کارگزار را برای شمـا تشریح می‌کنیم:

روش اول: خرید و فروش ازطریق مراجعه حضوری به کارگزار

در این روش، کافیست سرمایه‌گذار به صورت حضوری به شرکت کارگزاری مراجعه کرده و فرم درخواست خریـد یا فروش اوراق بهادار را تکمیل کند. این فرم شامل اطلاعاتـی مثل مشخصات کامل فرد، نشانی و تلفن تماس، کد سهامداری و همچنین مشخصات کامل سهام و یا سایر اوراق بهاداری است که فرد قصـد خرید یا فروش آن را دارد.

در تکمیل فرم خرید، نکات مختلفی وجود دارد که به شرح آنها می‌پردازیم:
• شماره سفارش و نام و کد کارگزار توسط کارگزاری تکمیل می‌شود و شما باید تاریخ را در بالا قید نمایید.
• پس از آن مشخصات خود را تکمیل می‌نمایید. توجه داشته باشید که منظور از کد خریدار یا فروشنده، همان کد سهامداری است که در برنامه قبلی در مورد آن توضیح دادیم.
• همان‌طور که مشاهده می‌نمایید در هر فرم می‌توان سه نوع سهام را خریداری نمود. اگر سفارش بیشتری داشته باشید باید برگه‌های بیشتری را تکمیل نمایید.
• در ابتدا نوع اوراق را مشخص می‌کنید که معمولا یا سهام است یا اوراق مشارکت. منظور از نام شرکت ناشر، همان شرکتی است که شما قصد دارید سهام آن را بخرید یا بفروشید. سپس تعداد اوراق درخواستی و مبلغ مورد تقاضا را مشخص می‌کنید. مثلا می‌نویسید مایلید 1000 سهم شرکت الف را به قیمت هر سهم 200 تومان خریداری نمایید. در قسمت انتهایی این ردیف نیز تاریخ اعتبار وجود دارد. این بدان معناست که کارگزاری تا چه تاریخی مجاز به پیگیری تقاضای شماست. در این قسمت حتما باید تاریخ پایان اعتبار را بنویسیـد.
• سپس باید مبلغ موردنظر برای سرمایه‌گذاری به همراه کارمزد مربوط به خرید را به کارگزاری بپردازید که همانطور که مشخص است، این پرداخت از دو طریق واریز به حساب کارگزاری یا تحویل چک ممکـن است. ضمنا شما متعهد می‌شوید که اگر کسری‌ مبلغی وجود داشته باشد، بپردازید. در هر صورت توجه داشته باشید که پول نقد در این بین رد و بدل نمی‌شود.
• ملاحظات و شرایط ویژه در حکم پشت‌نویسی چک است. همان طور که اگر در نوشتن اعداد در چک مشکلی پیش آید، در پشت چک اصلاحیه آن را مرقوم می‌کنیم، ممکن است در نوشتن فرم هم مشکلی باشد که از این قسمت برای تصحیح آن بهره می‌بریم.
• این موضوع را مد نظر داشته باشید که چون بورس یک بازار پویا بوده و زمان در آن بسیار حائز اهمیت است، نوشتن ساعت و دقیقه ارائه سفارش در بخش امضا بسیار مهم است. اگر خریدار شخصیت حقوقی باشد، باید در کنار امضا، از مهر هم استفاده کند.
حال به فرم فروش نگاهی می‌اندازیم:
• همان‌طور که ملاحظه می‌کنید، فرم فروش شباهت زیادی به فرم خرید دارد. تنها چند تفاوت با توجه به تفاوت خرید و فروش مطرح است که توضیح می‌دهیم.
• مسلم است که در هنگام فروش موضوع حداقل قیمت برای فروشنده مطرح است. یعنی قیمتی که فروشنده اوراق بهادار، حاضر نیست کمتر از آن قیمت، اوراق بهادار خود را بفروشد. البته درباره نحوه تعیین قیمت خرید یا فروش در فرم درخواست، در برنامه بعـد بصورت مفصل توضیـح خواهیم داد.
• موضوع بعد، نحوه دریافت مبلغ حاصل از فروش اوراق بهادار است. در اینجا چند حالت وجود دارد: یا کارگزار مبلغ ناشی از فروش اوراق را به حسابی که خودتان معین می‌کنید، واریز می‌کند و یا کارگزار، در وجه شما چک صادر می‌کند. همچنین درصورت تمایل، می‌توانید مبلغ را نزد کارگزار باقی بگذارید تا در سفارش‌های بعدی خرید، مورد استفاده قرار گیرد.

منبع : سایت آموزش تالار مجازی بورس ایران

http://irvex.ir

در قسمت قبل، توضیح دادیم که اولین روش خرید و فروش سهام و سایر انواع اوراق بهادار در بورس، مراجعه حضوری به کارگزار و تکمیل فرم درخواست خرید یا فروش است. در این بخش، قصد داریم درباره نحوه تعیین قیمت خرید یا فروش اوراق بهادار در فرم درخواست خرید یا درخواست فروش صحبت کنیم. شما برای تعیین قیمت موردنظر خود به‌منظور خرید و یا فروش سهام و سایر اوراق بهاداری که در بورس مورد داد و ستد قرار می‌گیـرد، می‌توانید به یکی از سه روش زیر عمل کنید.

روش اول- درخواست خرید یا فروش به قیمت بازار:

دراین روش، سرمایه‌گذار در ستون حداکثر قیمت در فرم درخواست، عبارت " قیمت بازار" را ثبت می‌کند (تصویر فرم نمایش داده شده و عبارت قیمت بازار در آن نوشته شود) . این بدان معناست که سرمایه‌گذار به کارگزار این اختیار را می‌دهد که به تشخیص خود، سهام و یا سایر اوراق موردنظر وی را در مناسب‌ترین قیمت روز بازار، برای فرد خریداری کند. طبیعتا، هنگام خرید سهام، هر اندازه قیمت خرید سهام پایین‌تر باشد، بهتر است و در نقطه مقابل، در هنگام فروش، سرمایه‌گذار ترجیح می‌دهد کارگزار سهام و یا سایر اوراق بهـادار وی را به بالاترین قیمت ممکـن به فروش برسانـد.

روش دوم- درخواست خرید یا فروش به قیمت معین:

در این نوع درخواست، سرمایه‌گذار قیمت موردنظر خود را برای خرید یا فروش سهام را به طور مشخص در فرم درخواست خرید یا فروش درج می‌کند . به‌عنوان مثـال، فرض کنید قصد دارید سهام شرکت الف را خریداری کنید و براساس تحلیل و بررسی، به این نتیجه رسیده‌اید که خرید این سهم در قیمت 150 تومان مناسب است. در این صورت، در فرم درخواست خرید، قیمت 150 تومان را به عنوان قیمت موردنظر خود برای خرید سهام شرکت الف درج می‌کنید. (فرم مربوطه و درج عدد 1500 ریال نمایش داد شود) کارگزار نیز پس از دریافت فرم، قیمت 150 تومان را به عنوان قیمت پیشنهادی برای خرید آن سهم، وارد سامانه معاملات بورس می‌کند و درصورت وجود سفارش فروش سهام شرکت الف با قیمت 150 تومان، آن سهم توسط کارگزار برای شما خریداری می‌شود.

در فروش هم دقیقا به همین شکل عمل می‌شود، یعنی قیمت موردنظر دارنده سهم برای فروش، دقیقا در فرم مربوط درخواست فروش درج شده و کارگزار نیز بر اساس همین قیمت، اقدام به ثبت درخواست فروش در سامانه معاملات می‌کنـد. بنابراین، در روش دوم، کارگزار موظف خواهد بود سهام و یا سایر اوراق بهادار موردنظر شما را دقیقا براساس قیمتی که برای او تعیین کرده‌اید، خریداری کرده و یا به فروش برساند.

روش سوم- درخواست خرید یا فروش محدود:

در این نوع درخواست، سرمایه‌گذار حداکثر و یا حداقل قیمت موردنظر خود برای خرید یا فروش سهام را ستون حداکثر قیمت، در فرم درخواست خرید یا فروش وارد می‌کند. به عنوان مثـال، فرض کنید شما قصد دارید سهام شرکت الف را خریداری کنید، و حداکثر قیمت موردنظر شما برای خرید این سهم، 150 تومان است، اما طبیعتا ترجیح می‌دهید سهم را به قیمتی کمتر از 150 تومان خریداری کنید. در این حالت، در فرم سفارش خرید، در قسمت حداکثر قیمت، عدد 150 تومان را درج می‌کنید. به این ترتیب، به کارگزار اجازه می‌دهید تا سهام موردنظر شما را نهایتـا با قیمت 150 تومان برای شمـا خریداری کند، اگرچه قطعا خرید با قیمت پائین‌تر برای شما مطلوب‌تر خواهد بود

در مورد فروش هم دقیقا به همین شکل عمل می‌شود، با این تفاوت که آنچه در فروش مطرح است، حداقل قیمت است، نه حداکثر قیمت. در مثال قبل، فرض کنید شما دارنده سهام شرکت الف هستید و قصد فروش آن را دارید، اما حاضر نیستید آن را به قیمتی کمتر از 150 تومان بفروشید. در این صورت، در فرم سفارش فروش، در قسمت حداقل قیمت، عدد 150 تومان را درج می‌کنید، به این ترتیب به کارگزار اختیار می‌دهید تا سهام شما را حداقل به قیمت 150 تومان، بفروشد. البته قطعا ترجیـح شما این خواهد بود که قیمت فروش، بالاتر از حداقل تعیین شده باشد و توانمندی کارگزار در این موضوع، تا حد زیادی در تصمیم شمـا برای انتخـاب کارگزار مؤثـر خواهد بـود.

خب در این برنامه و برنامه قبل، با اولین روش خرید و فروش اوراق بهادار در بورس که مراجعه حضوری به کارگزار و تکمیل فرم‌های مربوطه است، آشنـا شدید.

اما شایـد تاکنون، این سؤال برای شما بوجود آمده باشد که برای خرید و فروش سهام و سایر اوراق بهادار در بورس، آیا باید هزینه‌ای هم پرداخت کنید یا نه؟ به عبارت دیگر، هزینه معاملات در بورس چقدر است؟ این موضوع را در بخش بعدی توضیح خواهیم داد.

منبع : سایت آموزش تالار مجازی بورس ایران

http://irvex.ir